Peter Parker ma już na koncie prawie 40 występów w różnych grach (!). Spróbujemy je tutaj pokrótce omówić w kolejności ich pojawiania się na rynku. Z racji ogromu materiału artykuł podzielony jest na trzy części. Ta część obejmuje lata 2002-2023. Jeśli macie ochotę poczytać o grach z poprzednich lat, tutaj znajduje się część pierwsza, a tu część druga.
Spider-Man 2 (2004)
Pierwsza gra ze Spider-Manem oparta o mechanikę sandboxów. Gracz może wypełniać główne misje fabularne lub zajmować się pomniejszymi przestępstwami dokonywanymi na ulicach Nowego Jorku. Rozgrywkę można urozmaicać, zajmując się bardziej przyziemnymi czynnościami, takimi jak rozwożenie pizzy. Takie spider-GTA. Oprócz otwartego świata i ładnej grafiki gra oferuje rewolucyjny system huśtania się na sieciach. W poprzednich grach pająk chwytał się siecią dosłownie wszystkiego. Nawet jeśli stał na dachu najwyższego budynku, wciąż mógł strzelić siecią w niebo i dalej się bujać. W Spider-Man 2 twórcy umieścili realistyczny system, w którym Człowiek Pająk może łapać się jedynie fizycznych obiektów. Całość jest tak dobra, że nawet samo huśtanie się nad Nowym Jorkiem jest świetną zabawą. Fabularnie gra jest luźną adaptacją filmu pod tym samym tytułem. Mamy główny wątek doktora Octopusa oraz galerię innych postaci: Mysterio, Rhino, Shocker i Black Cat. Spider-Man 2 to jedna z najlepszych gier z Człowiekim-Pająkiem. Jeśli jednak nabraliście ochoty na pogranie w nią na swoim PC to mam dla was złe wieści. Port PC został wykonany przez inną firmę i paradoksalnie jest jedną z najgorszych gier ze Spider-Manem. Gra jest strasznie okrojona i wykonana z myślą o młodszych graczach. Wszystko w niej jest gorsze: grafika, praca kamery sterowanie i fizyka. Najlepszą opcją, aby pograć w drugą odsłonę tej serii, jest wyciągnięcie zakurzonej konsoli z szafy (Xbox, PS2, Gamecube), lub odpalenie emulatora.
Istnieją też osobne wersje na konsole Nintendo DS, oraz Gameboy Advance. Obie są platformówkami akcji, jednak wersja na DS jest w w 3d, podczas gdy GBA 2d. Można pograć, ale to zwykłe przeciętniaki.
Ocena 8/10 (konsole) 3/10 PC 5/10 konsole przenośne
Ultimate Spider-Man (2005)
Ekipa odpowiedzialna za konsolową wersję Spider-Mana 2 powróciła rok później z kolejną grą. Podobnie jak Spider-Man 2, Ultimate Spider-Man jest grą z otwartym światem, jednak jeśli Spider-Man 2 celowało w realizm, tak tutaj mamy radosną komiksową rozrywkę. Wrażenie to wzmaga cel-shadingowa grafika. Fabularnie gra nie jest związana z żadnym filmem i jest całkowicie oryginalna. Historia opowiada o początkach Spider-Mana, kiedy to Peter Parker był jeszcze nastolatkiem. Poprawiony został model walki. W grze wcielamy się także w Venoma. Ultimate Spider-Man jest jedną z lepszych gier ze Spider-Manem. Podobnie jak w przypadku Spider-Man 2 istnieją wersje tej gry na konsole przenośne, jednak są zwykłymi platformówkami.
Ocena: konsole 7/10 przenośne 5/10
Spider-Man: Battle for New York (2006)
Prosta platformówka wydana jedynie na konsole przenośne. Od strony fabularnej gra jest prequelem Ultimate Spider-Man. Sterujemy na zmianę Człowiekiem Pająkiem i Zielonym Goblinem, który z jakiegoś powodu wygląda jak Hulk. Gra jest kiepska i mało grywalna. Mimo iż lwią część czasu spędzamy walcząc z przeciwnikami, system ciosów jest bardzo słaby. Jedyne co zasługuje na większą uwagę to ręcznie rysowane cutscenki.
4/10
Spider-Man 3 (2007)
Spider-Man 3 był bardzo wyczekiwanym filmem, z którym wiązano duże nadzieje finansowe. Podobne wiązano też z grą, tym bardziej że adaptacja poprzedniego filmu była bardzo udana.
Pod względem grywalności gra jest bardzo podobna do drugiej odsłony. Zachowano większość mechanik otwartego świata. Wersje na PC, PlayStation 3 i Xbox 360 są najbardziej rozbudowane. Porty na PlayStation 2, Nintendo Wii i PSP, zostały okrojone z niektórych wątków i postaci, co sprawia, że gra w tych wersjach jest krótsza. Użyty w nich system walki naśladuje ten z Ultimate Spider-Man. Niestety mimo dość wiernego naśladownictwa, gra sprawia wrażenie mniej dopracowanej. We wszystkich wersjach irytuje praca kamery oraz wysyp misji typu fed-ex. Z jakiegoś powodu wersja na PlayStation 2 wygląda gorzej od Spider-Mana 2 na tę samą konsolę. Ciężko powiedzieć skąd ten wyraźny krok wstecz.
Głosy są podkładane przez aktorów z filmów. Nie zabrakło także Bruce’a Campbella w roli narratora etapów treningowych.
Port na konsolę Wii wykorzystuje funkcje żyroskopowe. Sieciami możemy rzucać przy pomocy nunchuków. Niestety poruszanie się w ten sposób jest trudne i nużące. Wii ma też bardzo brzydką grafikę, odstającą od standardów tej konsoli. Oprócz tego istnieją też wersje Spider-Man 3 na konsolki przenośne, jednak są one bardzo przeciętnymi platformówkami.
6/10
Spider-Man: Friend or Foe (2007)
Gra bardzo luźno oparta na trylogii filmów Sama Raimiego. Pojawiają się te same postacie (nawet te, które w filmach zginęły), a ich wygląd jest wzorowany na filmowych odpowiednikach. Spider-Man musi staczać pojedynki ze swoimi największymi przeciwnikami, po to, aby ich rekrutować i z ich pomocą pokonywać kolejnych wrogów. Całość okraszona jest dużą ilością humoru. Wszystko brzmi jak kupa zabawy i tak jest…przez pierwsze 10 minut. Później zaczynamy się orientować, że cała gra jest zwykłą chodzoną bijatyką – niesamowicie nudną i repetytywną a największym wrogiem jest monotonia. Po prostu wchodzimy do nowego pomieszczenia i zostajemy w nim, dopóki nie obijemy wszystkich przeciwników, po czym idziemy do następnego pomieszczenia. Na dodatek gra jest bardzo prosta i nie stawia przed graczem żadnego wyzwania. Zmarnowany potencjał. Aby jednak oddać twórcom sprawiedliwość, trzeba wspomnieć, że w grze znajdują się naprawdę ładne i efektowne cutscenki.
5/10
Spider-Man: Web of Shadows (2008)
Powrót Człowieka Pająka do poważniejszych klimatów. Epidemia symbionta opanowuje Nowy Jork, zmieniając ludzi w krwiożercze zombie, a pozytywnych superbohaterów w potwory. Kiedy infekcja rozszerza się, na miasto zostaje nałożona kwarantanna, a Nowy Jork zmienia się w piekło na ziemi. Podczas gry współpracujemy z różnymi postaciami z uniwersum Marvela. Spiderman jest także zainfekowany symbiontem, jednak on jako jedyny potrafi go kontrolować. Dzięki temu w dowolnym momencie gry możemy zmienić nasz kostium, a co za tym idzie, zestaw specjalnych umiejętności. Czerwony pająk jest szybszy a czarny silniejszy. Twórcy jednak poszli z tym o krok dalej i wprowadzili nie do końca udany system wyborów moralnych. W kluczowych miejscach gry możemy dokonać wyboru w rodzaju: bić dalej przeciwnika do nieprzytomności czy przemówić mu do rozsądku. Pomysł ciekawy jednak zmarnowany, gdyż wybory same w sobie nie mają wpływu na dalszy przebieg fabuły i zakończenie gry.
Od strony grywalności gra jest satysfakcjonująca, jednak liczne glicze i bardzo zła praca kamery potrafią popsuć radość. Mimo wszystko warto spróbować. (Pełna recenzja tutaj)
7/10
Spider-Man: Toxic City (2009)
Platformówka połączona z chodzoną bijatyką, wydana jedynie na telefony komórkowe. Uwagę zwraca ładna pixelartowa grafika. Niestety animacja jest trochę niedopracowana. Całość wygląda jak gra z automatów z początku lat 90. i właśnie to jest największą przeszkodą w graniu. Ciągłe wciskanie malutkich guziczków starego telefonu komórkowego jest trudne.
5/10
Spider-Man: Shattered Dimensions (2010)
Pierwsza gra oparta o Spider-Verse. Potężny artefakt zostaje rozerwany, a jego odłamki lądują w różnych rzeczywistościach. Każdy z odłamków daje posiadaczowi potężną moc i każdy dziwnym przypadkiem ląduje w rękach kultowego przeciwnika pająka. Akcja rozgrywa się w czterech różnych wszechświatach, każdy z odrębną wersją Człowieka Pająka. Mamy tradycyjnego Spider-Mana, Spider-Mana Noir (Spider-man lat 30. XX wieku), Spider-Mana przyszłości i Spider-Mana w kostiumie symbionta. Każdy z nich posiada unikalny zestaw ciosów i umiejętności. Ich zadaniem jest odzyskanie fragmentów artefaktu, zanim złoczyńcy wykorzystają je w niecnych celach.
Gra porzuca otwarty świat na rzecz zamkniętych poziomów. W zależności od wersji pająka rozgrywka wygląda nieco inaczej. W etapach symbionta liczy się brutalna siła, a w Noir najważniejsze jest skradanie i zdejmowanie przeciwników z ukrycia. System walki jest bardzo dobry. Gra posiada też świetną obsadę głosową, składającą się w większości z aktorów podkładających głos w kreskówkach z Człowiekiem Pająkiem. Niestety gra potrafi też frustrować. Misje są niemiłosiernie monotonne i opierają się na tym samym schemacie. Walka z drobnymi przestępcami, pojedynek z bossem, ucieczka bossa, walka z drobnymi przestępcami, walka z trudniejszą wersją tego samego bossa, koniec etapu. A całość połączona absurdalnie prostą, niemal dziecinną fabułą.
(Pełna recenzja tutaj)
7/10
Ultimate Spider-Man: Total Mayhem (2010)
Gra komórkowa wyprodukowana przez Gameloft — tym razem w pełnym 3d. Total Mayhem przypomina chodzone bijatyki z konsoli PlayStation. Chodzimy Pajączkiem po planszy i okładamy kolejnych przeciwników. Okazjonalnie wspinamy się po budynkach i przeskakujemy z jednego na drugi niczym w platformówkach. Porównując ja do innych trójwymiarowych produkcji ze Spider-Manem, gra jest prosta, żeby nie powiedzieć prymitywna. Fabuła jest szczątkowa. Spider-Man musi zmierzyć się z szeregiem wrogów i uratować zakładników. W nagrodę w zakończeniu gry usłyszymy komplement od kobiety, która w pierwszym etapie mu ubliżała. „Myliłam się co do ciebie Spider-Manie”. Jedyne co ratuje to produkcję to przyzwoity system walki.
5/10
Spider-Man: Edge of Time (2011)
Nieoficjalny sequel Shattered Dimensions to kolejna gra oparta o Spider-Verse. Nowym dodatkiem jest system, w którym akcje jednego pająka wpływają na drugiego. Niewielka to zmiana, ale mile widziana. Jednak oprócz tego gra nie jest zbyt ciekawa.
Fabuła związana jest z podróżami w czasie. Kiedy ginie Człowiek Pająk, Spider-man przyszłości kontaktuje się ze Spider-Manem z nowo utworzonej alternatywnej rzeczywistości. Razem mają naprawić linę czasową zniszczoną przez eksperymenty szalonego naukowca. Chociaż całość brzmi epicko, gameplay ogranicza się do pokonywania kolejnych pomieszczeń i uruchomiania dźwigni, przycisków itp. Cała gra jest krokiem w tył względem poprzedniczki. Mniej pająków (tylko dwóch) to mniej wariacji misji. Same misje są powtarzalne i odbywają się w nudnych i ciasnych pomieszczeniach. Ogólnie tytuł sprawia wrażenie niedopieczonego zakalca, którego twórcy przedwcześnie wyjęli z piekarnika, aby go jak najszybciej sprzedać.
Tytuł nigdy nie trafił na PC, można jednak w niego pograć na emulatorze RPCS3.
Ocena 5/10
The Amazing Spider-Man (2012)
Wraz z premierą nowego filmu z Pająkiem, obowiązkowe było wypuszczenie nowej gry. Ta o dziwo nie jest adaptacją filmu a jego kontynuacją. Wydarzenia rozgrywają się kilka miesięcy po wydarzeniach z filmu. Okazuje się, że Oscorp wciąż prowadzi eksperymenty nad krzyżówkami genetycznymi różnych istot. Wizyta Petera Parkera w firmie kończy się fatalnie – potwory wyczuwają jego pajęczą naturę i rozpoczyna się ich masowa ucieczka. Spider-Man będzie pracował nad serum i starał się powstrzymać zagrożenie.
Gra jest bardzo mocno wzorowana na serii Arkham, jednak porównanie wypada na korzyść Mrocznego rycerza. Skradanie się zostało mocno uproszczone. Bardzo dobry jest za to system walki. Misje dostarczają dużo zabawy, niestety po pewnym czasie zaczynają się powtarzać. Gra to powrót do sandboksów. Ponownie możemy spędzać czas, huśtając się nad wirtualnym Manhattanem, podążając za głównym wątkiem, lub pokonując drobnych rzezimieszków. Grafika jest ładna i dopracowana. Gdyby nie powtarzalność misji i zbyt mały ich asortyment, byłaby to jedna z lepszych gier z pająkiem a tak, jest ona najwyżej przeciętna.
6/10
https://www.youtube.com/watch?v=TtTi_XR777A
Spider-Man Unlimited (2014)
Idąc za ciosem, Gameloft wydało kolejną grę na komórki. Tym razem mamy do czynienia z tzw. endles runnerem, czyli grą, w której nasza postać biegnie w górę ekranu, a my musimy w odpowiedni sposób reagować na pojawiające się przeszkody. Podskok, unik, ślizg itp. Co ciekawe gra ma tez pełnoprawny tryb fabularny (w endless runnerach jak sama nazwa wskazuje, powinniśmy jedynie biec przed siebie bez końca i zbierać punkty). Musimy zmierzyć się ze Złowieszczą Szóstką, a konkretnie z jej członkami pochodzącymi ze Spider-Verse.
Grę cechuje bardzo ładna grafika, wiernie oddająca ducha komiksów.
5/10
The Amazing Spider-Man 2 (2014)
Gra jest kontynuacją poprzedniej gry i bardzo luźno bazuje na filmie pod tym samym tytułem.
Podobnie jak w poprzedniej odsłonie mamy tu do czynienia z sandboxem. Wprowadzono nowy, świetny system poruszania się przy pomocy dwóch triggerów. Amazing Spiderman 2 próbuje naśladować gry z serii Arkham, niestety porównanie po raz kolejny wychodzi na niekorzyść Pająka. System walki jest po prostu o wiele gorszy. Jakby tego było mało, misje są repetytywne i bardzo krótkie. Fabuła jest chaotyczna. Twórcy usiłowali połączyć pewne wątki z filmu z własnymi i dostaliśmy wielki miszmasz. Inne gry z pająkiem oparte o filmy też tego próbowały, jednak tam miało to ręce i nogi a tutaj panuje fabularny chaos. Gra sprawia wrażenie produktu wypchniętego na szybko do sklepów bez dopracowania poszczególnych fragmentów.
4/10
Spider-Man (2018)
Gra wydana konsole PlayStation 4 i PlayStation 5, oraz PC . Tytuł nie bazuje na żadnym konkretnym komiksie lub filmie, co pozwoliło twórcom na interesujące zmiany w charakterach postaci. Przykładowo Mary Jane jest reporterką, a Jonah Jameson…Alexem Jonesem.
Praktycznie każdy element gry jest dopracowany. Gra wykorzystuje dobre pomysły z innych gier ze Spider-Manem i serwuje je w niezwykle ładnej jak na leciwą już konsolę PS4 formie. Mamy świetny system bujania się na sieciach, dający nam niezwykłą kontrolę nad poczynaniami pajączka. Mamy bardzo dopracowany system walki, podobny (nareszcie) do tego z serii Arkham, a według niektórych nawet go przewyższający. Jednak największą zasługą gry jest uchwycenie ducha komiksów i filmów ze Spidermanem. Gra jest zabawna i jednocześnie bardzo dramatyczna. Uchwycono także balans pomiędzy życiem prywatnym Petera a pełnieniem jego obowiązków superbohaterskich, co w większości produkcji było omijane szerokim łukiem. Twórcy nie zapomnieli też o tym, że Spiderman jest przyjaznym pająkiem z sąsiedztwa. Obrońca Nowego Jorku, nawet po pobiciu bandziorów nie da im spaść z wieżowca na ziemię, a samochód prowadzony przez przestępców podniesie gołymi rękami, aby czasem nikomu nie wyrządził szkody. No i możemy iść na ulice i przybijać piątki z przechodniami. Na to wszystko dostaliśmy niezwykle dokładnie oddany Manhattan. Dla tych, którzy zaczną eksplorować obszar gry, przygotowano tonę fan serwisu, nawiązującego do filmów, komiksów, a nawet filmów MCU.
Spider-Man na PS4 to najlepsza gra z Człowiekiem Pająkiem. No cóż, do 34 razy sztuka.
(Pełna recenzja tutaj, a tutaj i tutaj możecie obejrzeć ciekawostki i nawiązania z tej gry)
10/10
https://www.youtube.com/watch?v=fWfwlDCPfps
Marvel’s Spider-Man: Miles Morales (2020)
Zależy jak no to spojrzymy, jest to spin off lub kontynuacja gry z 2018. Akcja rozpoczyna się zaraz po zakończeniu wydarzeń z DLC do gry Spider-man. Po wytrenowaniu Milesa, Peter udaje się na zasłużony urlop, a jego uczeń zostaje obrońcą Nowego Jorku. Niestety w mieście wybucha wojna pomiędzy organizacją terrorystyczną Underground a potężną korporacją Roxxon.
Gra to w zasadzie powtórka z rozrywki. Niemal identyczna rozgrywka i taka sama grafika. Mimo użycia tego samego silnika gry, spadki FPSów są momentami bardziej zauważalne. Problem nie występuje na konsolach PlayStation 4 Pro i PlayStation 5. Mimo iż gra jest dużo krótsza od poprzedniczki, znaleźć w niej można więcej niedoróbek i gliczy. Na dobrą sprawę Miles Morales to nie tyle pełna wersja, co płatny dodatek do gry. Fani poprzedniej odsłony znajdą w niej wszystko, co w niej pokochali, a nowi gracze mogą bez problemu zanurzyć się w świat budowanego przez Insomniac uniwersum. Miles Morales niedawno trafił także na komputery PC.
8/10
Pełną wersję recenzji znajdziecie tutaj.
Marvel’s Spider-Man 2 (2023)
Akcja dzieje się kilka miesięcy po wydarzeniach z Miles Morales. Do miasta przybywa Kraven Łowca. Jego celem nie jest jednak Spider-Man a superzłoczyńcy, z których Kraven chce zrobić idealną zwierzynę łowną. Człowiek Pająk nie jest w stanie pokonać silniejszego, sprytniejszego i dysponującego nieograniczonymi zasobami przeciwnika, do czasu gdy wchodzi w kontakt z tajemniczą czarną substancją.
Długo wyczekiwany sequel gry z 2018 roku nie zawodzi. Spider-Man 2 wprowadza wiele usprawnień: ładniejsza grafika, większy obszar miasta i dłuższa bardziej rozbudowana historia. Wrażenie robi możliwość niemal natychmiastowego przemieszczania się po mieście — żadnych ekranów ładowania, po prostu wybieramy miejsce i tam się pojawiamy. Tym razem możemy grać dwoma pająkami, przełączając się między nimi na modłę gier z serii GTA. Głównymi przeciwnikami są: Sandman, Venom i Kraven Łowca.
Wadą gry są niektóre wyjątkowo nudne misje poboczne i liczne problemy techniczne pośpiesznie łatane kolejnymi patchami. Mimo tego gra jest jedną z najlepszych gier z Człowiekim Pająkiem.
Ocena 8/10
