Death Race
Death Race to wydana w 1976 roku gra arcade. Rozgrywka przypomina trochę Asteroids z tym, że zamiast strzelania do meteorów rozjeżdżamy biegające po planszy gremliny. W momencie rozjechania ludzika na jego miejsce pojawia się symbolizujący grób krzyżyk, który staje się dodatkowym utrudnieniem na drodze.
Po roku od premiery o grze napisała reporterka Wendy Walker. Zaniepokoiło ją, że pikselowe stworki przypominają kształtem ludzi. Temat podchwyciły inne media i przez kolejny rok gra została opisana w większości dużych gazet. Chociaż artykuły były negatywne i sugerowały, że gra może przyczynić się do przemocy, producent odnotował gwałtowny skok sprzedaży. Zwiększonej przemocy na ulicach natomiast nie odnotowano.
Custer’s Revenge
Custer’s Revenge jest uważana za jedną z najbardziej kontrowersyjnych produkcji w historii. W grze wcielamy się w generała George’a Armstronga Custera, który musi przejść przez ostrzeliwaną przez Indian planszę, po czym…odbyć stosunek z przywiązaną do pala Indianką. Całość jednoznacznie kojarzy się z gwałtem.
Gra wywołała falę protestów i skarg ze strony różnych grup, w tym Indian, feministek i obrońców praw człowieka, które uznały ją za obraźliwą, seksistowską i obrazoburczą. Kontrowersja przyczyniła się do rozgłosu i gigantycznej sprzedaży. Na konsolę Atari powstało mnóstwo obleśnych gier, jednak Zemsta Custera biła je w sprzedaży na głowę.
Niestety, o ile Death Race ma jakieś walory rozrywkowe, Zemsta Custera jest nudna i niegrywalna.
Leisure Suit Larry – seria
„Leisure Suit Larry” to seria przygodówek point and click. Gracz wciela się w tytułowego Larry Laffera, a jego celem jest znalezienie kobiety, która będzie chciała uprawiać z nim seks. Aby tego dokonać, należy rozwiązywać różne zagadki i wykonywać zadania zlecane przez kolejne wybranki. Gry słyną z humoru i bardzo dobrej grywalności. Z powodu tematyki gra narobiła sobie sporo wrogów, szczególnie wśród organizacji feministycznych i chrześcijańskich. Niektóre sklepy odmówiły dystrybucji produktu. Mimo bojkotu i kontrowersji, seria dorobiła się ośmiu części, trzech remaków, kilku spinoffów i zyskała sobie rzeszę wiernych fanów. Do dziś uważana jest za kultową, a postać Larry’ego jest jedną z ikon branży.
Chiller
W grze wcielamy się w kata, a naszym zadaniem jest strzelanie w maszyny tortur celem ich uruchomienia. Aby wygrać, należy zabić przy ich pomocy bezbronnych więźniów w określonym limicie czasu. Oprócz przemocy w grze znalazła się odrobina nagości – w dalszych etapach można na przykład zestrzelić stanik z naszej ofiary.
Chiller jest grą arcade produkcji Exidy, czyli twórców omawianego wyżej Death Race. Producenci ewidentnie chcieli powtórzyć sukces, windując przemoc jeszcze bardziej. Tym razem jednak srogo się zawiedli. Właściciele salonów gier, po prostu jej nie kupowali. Gra została sprzedana za granicą i według niektórych źródeł tam została umiarkowanym sukcesem. Źródła nie podają w jakich krajach, jednak na pewno nie w Wielkiej Brytanii, gdyż tam gra została całkowicie zbanowana. W późniejszym czasie Chiller został przekonwertowany na konsolę NES, w formie nielicencjonowanego kartridża.
Barbarian
Gra „Barbarian” to bijatyka jeden na jeden, w której dwóch barbarzyńców walczy ze sobą na śmierć i życie. Była to jedna z pierwszych gier, z możliwością wykończenia przeciwnika poprzez dekapitację. O ironio, nie przemoc sprowadziła na głowę twórców kłopoty, a zaangażowanie półnagich modeli do sesji promocyjnej. Kontrowersja zwiększyła sprzedaż, która przyczyniła się do wydania o wiele gorzej ocenianej części drugiej. Trzecia była w planach jednak nigdy nie powstała.
Mortal Kombat
Kolejna bijatyka na tej liście. W tym przypadku twórcy poszli na całość. Każdy cios powoduje wyrzucenie z przeciwnika opryskujących wszystko dookoła litrów krwi, a ukoronowaniem walki jest możliwość wykończenia półprzytomnego przeciwnika. Można go spalić żywcem, wyrwać serce, czy oderwać głowę z kręgosłupem. Całość wyglądała bardzo realistycznie, gdyż w Mortal Kombat użyto nagrań prawdziwych aktorów.
Rok po premierze odbyły się przesłuchania przed Kongresem Stanów Zjednoczonych w sprawie brutalności w grach komputerowych. Jako przykład pokazano Mortal Kombat i Night Trap – grę FMV, w nieco bardziej humorystycznym tonie. Ekspert ocenił gry jako „brutalne, seksistowskie i rasistowskie”. Efektem przesłuchań było założenie organizacji ESRB, która do dziś zajmuje się nadawaniem grom kategorii wiekowej.
Mimo kontrowersji seria obroniła się grywalnością, zdobywając uwielbienie fanów na całym świecie. Łacznie powstało 11 oficjalnych części, kilka spin-offów i dziesiątki podróbek usiłujących uchwycić magię oryginału.
Doom
Wydana w 1993 roku pierwszoosobowa strzelanka była prawdziwą rewolucją. Nudne pecety służące do prac biurowych nagle stały się centrum piekielnie dobrej rozrywki. Gra wypromowała też gatunek FPSów. Jeszcze przez dobre dziesięć lat po premierze Dooma strzelanki pierwszoosobowe były najpopularniejszym gatunkiem gier.
Gracz wciela się w kosmicznego marine walczącego z hordami demonów. Z powodu tematyki (piekło, pentagramy) twórcom zarzucono propagowanie satanizmu i przemocy. Najgorsze jednak miało dopiero nadejść. W 1999 roku doszło do szkolnej strzelaniny w Columbine, w wyniku której życie straciło 15 osób, a 24 zostały ranne. Obaj zamachowcy byli namiętnymi graczami, a jeden z nich tworzył nawet autorskie poziomy do gry. On też napisał w swoim pamiętniku, że planowana masakra będzie niczym zamieszki w Los Angeles, Druga Wojna Światowa, Duke Nukem, zamach w Oklahoma City i granie w Doom jednocześnie. Dziennikarze skupili się na tym wątku i oskarżyli grę o spowodowanie strzelaniny. Media spekulowały także, że jeden z poziomów stworzonych przez zabójcę był wzorowany na szkole w Columbine i służył jako poligon doświadczalny. Była to jednak jedynie plotka – poziomy nie miały nic wspólnego ze szkołą. Doom był wytykany palcem jedynie przez krótki czas, gdyż po rozpuszczeniu fake newsów media skupiły się na oskarżaniu o tragedię, producentów broni palnej, filmu Urodzeni Mordercy oraz…Marilyna Mansona.
Carmagedon
Gra jest w pewnym sensie duchowym następcą Death race. Bierzemy udział w wyścigu, a naszym zadaniem jest dojechanie do mety, zniszczenie innych uczestników wyścigu lub rozjeżdżanie pieszych (oraz zwierząt). Za rozjeżdżanie dużych grup lub dokonywanie tego w wyjątkowo malowniczy sposób dostajemy bonusy. Gra doczekała się czterech oficjalnych odsłon, dwóch rozszerzeń i licznych portów (niektórych bardzo słabych).
Ze względu na przemoc Carmageddon został zakazany w niektórych krajach. Aby chociaż częściowo obejść cenzurę, twórcy wydali w nich specjalną wersję, w której zamiast ludzi, po ulicach chodziły zombie, albo roboty. Czerwień krwi rozmazywanej kołami zastąpiono zielenią lub czernią.
Phantasmagoria
Phantasmagoria to wydana przez Sierrę przygodówka point and click z licznymi wstawkami filmowymi. Fabuła opowiada o młodym małżeństwie, które wprowadza się do zabytkowego dworu, którego właścicielem był seryjny morderca. W miarę przebywania w nowym domu mąż staje się coraz bardziej agresywny.
Oprócz kilku niezwykle brutalnych wstawek filmowych gra zasłynęła sceną gwałtu. Podczas seksu, mąż zmienia się z czułego kochanka w agresywnego brutala. Scena jest raczej stonowana, jednak sam fakt domniemanego gwałtu wystarczył, aby gra została zbojkotowana przez liczne organizacje. Nie pomógł nawet fakt, że w grze istnieje opcja wyłączenia pikantnych scen. Najdalej w banowaniu posunęła się Australia, która odmówiła przyznania grze klasyfikacji, bez której sprzedaż była nielegalna. Co ciekawe stan taki trwa do dziś — Phantasmagoria, jest wciąż niedopuszczona do obrotu fizycznego, aczkolwiek można ją nabyć poprzez sklepy cyfrowe.
Bojkoty nie zdały się na nic, gdyż mimo kontrowersji Phantasmagoria stała się jedną z najbardziej kasowych gier Sierry. Na fali sukcesu powstał sequel. Gra jest nawet bardziej frywolna niż poprzedniczka — pojawiają się zarówno odważne sceny seksu jak i brutalne zabójstwa. Gra również odniosła sukces, jednak nie tak duży jak poprzedniczka. Trzecia część nie powstała, gdyż Sierra została sprzedana, po czym zamknięta.
Na tym kończymy część pierwszą. Z drugiej dowiecie się, jaka gra jest obecnym rekordzistą kontrowersji, według Księgi Guinnessa.
Postal, Harvester, Daikatana: najbardziej kontrowersyjne gry
