1899 to nowy serial twórców kultowego Dark. Podobnie jak w przypadku poprzedniej produkcji głównym magnesem jest świetny scenariusz pełen zwrotów akcji i tajemnic. W poniższym artykule postaramy się wytłumaczyć niektóre z nich.
Cały artykuł to gigantyczny spoiler. Jeśli jeszcze nie oglądaliście serialu, możecie popsuć sobie zabawę.
Wszystko jest symulacją
W finale dowiadujemy się, że wydarzenia pokazane na parowcu Kerberos, są tak naprawdę symulacją komputerową odbywającą się na pokładzie statku kosmicznego Prometeusz. Statek leci w nieznanym kierunku, a na ekranie pojawia się jedynie lakoniczna wiadomość o „misji przetrwania”. Sugeruje to, że misja została rozpoczęta w wyniku jakiegoś zagrożenia na Ziemi (wojna jądrowa, klęska głodu, plaga wirusa itp.).
Dokąd zmierza Prometeusz?
Na wyświetlaczu statku kosmicznego widnieją koordynaty (42.043240, -44.375760). Przypominają one koordynaty nadawane ze statku widmo (42.4N, 44.57W). Kosmiczne koordynaty są jednak nieprawidłowe lub niekompletne. Tego typu dane mogą określać konkretne miejsce na jakiejś planecie, jednak w trójwymiarowej pustce kosmosu nie mają sensu.
Labirynt śmierci
Zakończenie pierwszego sezonu kojarzy się z powieścią Philipa K. Dicka zatytułowaną Labirynt śmierci. Opowiada ona o grupie kolonistów, którzy eksplorują planetę, na której wyznawana jest dziwaczna religia będąca amalgamatem różnych ziemskich wierzeń i zabobonów. W miarę eksploracji wydarzenia stają się coraz dziwniejsze. W końcówce okazuje się, że bohaterowie są pasażerami statku kosmicznego, który utknął na orbicie czarnej dziury, bez szans na ratunek lub ucieczkę. Jedynym zajęciem pasażerów jest przebywanie w wirtualnej rzeczywistości, która tworzy scenariusze oparte o ich wiarę i osobiste przekonania.
W jakim celu powstała symulacja?
Pośrednią przyczyną stworzenia symulacji była choroba syna Maury. Aby zapewnić mu dłuższe życie, kobieta stworzyła idealną symulację rzeczywistości, do której przeniosła świadomość swojego dziecka. Nie jest jasne, czy w trakcie trwania akcji serialu syn żyje (wiele wskazuje, że nie). Oprócz tego symulacja miała być sposobem na utrzymanie przy życiu pasażerów statku kosmicznego, podczas długiej podróży.
Henry (ojciec Maury) postanowił wykorzystać symulację do własnych celów – obserwacji wpływu uczuć na logikę postępowania.
Co powoduje pętlę?
Nie jest jasne czy pętla była od początku częścią symulacji, czy powstała w wyniku licznych machinacji kolejnych postaci. Pierwszych zmian dokonała Maura, aby dodać do symulacji swojego (nieżyjącego?) syna. To ona też wymyśliła XIX wiek jako tło akcji (więcej o tym za chwilę). Jeśli więc akcja od początku była umieszczona na parowcu, to reset musiał być naturalną koleją rzeczy, gdyż statek nie mógł przecież dopłynąć do celu. Kolejnych modyfikacji dokonał Henry, celem przeprowadzania swoich badań. Ostatnią osobą, która zmieniała przebieg symulacji, był brat Maury.
Kim jest brat Maury?
Bratem Maury jest Ciaran. Uczestniczył on w całym projekcie, jednak nie był w niego głęboko zaangażowany. Z tego względu ojciec uważał go za gorszego, gdyż w przeciwieństwie do Maury nie „poszukiwał prawdy”. W późniejszym czasie Ciaran postanowił uciec z symulacji i przemodelować ją. Gdy w końcowej scenie bohaterka odłącza się od aparatury, widzi że jeszcze jedno miejsce w symulatorze jest puste. Modyfikacje brata spowodowały, że reszta pasażerów została uwięziona, gdyż jedyna osoba, która znała kod wyjścia (Maura), straciła pamięć.
Według słów Daniela (męża Maury), Ciaran namieszał w systemie do tego stopnia, że jeśli nie uda się jej wyjść, wszystko „będzie stracone”. Kreuje to go na antagonistę. Problem w tym, że po przebudzeniu się bohaterka znajduje na konsolecie wiadomość od brata – zupełnie jakby spodziewał się jej wyjścia. Na dodatek, brat przesłał jej i innym uczestnikom listy ze wskazówkami. Nie wiemy więc jakie są jego prawdziwe intencje.
Czy Daniel żyje?
Daniel chce „obudzić” Maurę, aby opuściła symulację i powstrzymała Ciarana. Dlaczego Daniel sam tego nie zrobi? Po odnalezieniu klucza, zamiast wysyłać kobietę cierpiącą na amnezję, mógł sam wyjść. Warto pamiętać, że Daniel i jego syn nie byli pasażerami Kerberosa — Daniel dopłynął, a jego syn został „uratowany”.
Ostatnią wskazówką jest brak Daniela na statku kosmicznym. Gdy Maura rozgląda się po pomieszczeniu, widać 16 miejsc dla pasażerów (z czego dwa są puste — jej i brata) Biorąc pod uwagę, że Daniel jest współtwórcą systemu, powinien być podłączony w tym samym pomieszczeniu co Maura.
Czy śmierć w symulacji powoduje prawdziwą śmierć?
Wątpliwe. Postacie, które są świadome symulacji (pierwszy oficer, Daniel), boją się broni palnej, jednak ma to prawdopodobnie związek z realistycznym odczuwaniem bólu i niemożnością dokończenia misji. Lista pasażerów za każdym razem jest identyczna. Oznacza to, że osoby zabite (wyłączone?) po prostu pojawią się w nowej iteracji.
Kim jest Kreator?
Kreatorem jest Maura – jej prawdziwa wersja. To ona zaprojektowała symulację i jako jedyna posiada kod pozwalający ją opuścić. Kod został zapisany w postaci fizycznego klucza, a zamkiem jest czarna piramida. Później w wyniku machinacji Daniela, zamek zmienia się w piramidę- zabawkę, a klucz w obrączkę ślubną.
Chociaż Maura jest kreatorką, w pewnym momencie z nieznanych jeszcze przyczyn postanowiła wymazać swoją pamięć.
Dlaczego akcja dzieje się w roku 1899?
Niewielka podpowiedź znajduje się w siódmym odcinku serialu, gdy kamera na chwile zatrzymuje się na książce w kajucie Maury. Jest to „Przebudzenie” Kate Chopin – feministyczna opowieść o niezadowolonej z małżeństwa kobiecie. Powieść została wydana w 1899 roku. Całkiem prawdopodobne, że Maura fascynowała się tamtym okresem.
Dziwnym trafem data przebudzenia się Maury na statku kosmicznym to 19 października 2099, czyli dokładnie 200 lat po wypłynięciu symulowanego statku. Zbieżność dat jest niesamowita. No bo jeśli data symulowanego rejsu została wybrana celowo (przez Maurę), to jaka jest szansa, że po licznych pętlach powtarzających się od nie wiadomo jakiego czasu, udało jej się wyjść akurat w tym dniu? Niektórzy uważają, że wskazuje to na obecność drugiej symulacji dziejącej się na statku kosmicznym.
Dlaczego postacie mają wspomnienia z XIX wieku?
Niemal każda z głównych postaci ma jakieś traumatyczne wspomnienia osadzone mocno w kontekście XIX wieku (walka w Legii Cudzoziemskiej, desperackie ukrywanie homoseksualizmu, bycie gejszą itp.) Postacie te wychowały się w innych czasach (narodziły się w latach 60. i 70 XXI wieku) więc trapiące ich problemy powinny być zupełnie inne.
Wiemy na pewno, że w szpitalu psychiatrycznym znajdują się dwie strzykawki z czarnym i białym płynem. Czarny służy do wymazywania wspomnień, a biały do przypominania. Być może ich traumatyczne wspomnienia są tak mocno zakodowane w podświadomości, że nawet po próbie wymazania manifestują się w jakiś sposób. Przykładowo Jerome, walczył na zupełnie innej wojnie, a po próbie wszczepienia wspomnień z XIX wieku, dramatyczne wspomnienie przybrało formę wojny kolonialnej.
Do czego służy żuczek?
Żuczki są fragmentami kodu pozwalającymi otwierać drzwi lub odciągać uwagę pasażerów. Maura stworzyła je w takim kształcie, gdyż kiedyś jej syn złapał takiego robaka i chciał go zatrzymać. O ironio, Maura powiedziała mu, że nie można więzić innej istoty, po czym sama go uwięziła (a później przez przypadek resztę pasażerów).
Co ciekawe w slangu komputerowym bug (ang. pluskwa, robak) oznacza element kodu powodujący działanie niezgodne z przeznaczeniem lub błąd.
Żuczka można też skojarzyć ze skarabeuszem. W starożytnym Egipcie talizmany ze skarabeuszem noszono w celach religijnych. Były one też częścią amuletów chroniących mumie. Piramida pokazana jest kilkukrotnie, jednak nie wiemy jeszcze, jakie ma znaczenie.
Komputer kwantowy
Podczas modyfikacji kodu, Daniel majstruje przy dziwnym cylindrycznym urządzeniu. Jest to komputer kwantowy. Szacuje się, że komputer kwantowy może w kilka minut dokonać obliczeń, które tradycyjny superkomputer liczyłby przez kilka tysięcy lat.
Czarne kryształy
Jest to manifestacja wirusa rozprzestrzenianego przez Daniela. Wirusem zarażona została także ręka pani Wilson.
Co oznacza symbol trójkąta w 1899?
Symbol „🜃” znajduje się niemal wszędzie: na dywanach, biżuterii, włazach, ubraniach. Maura ma go wytatuowanego za lewym uchem, a trójwymiarowa wersja trójkąta, czyli piramida jest zamkiem pozwalającym na opuszczenia symulacji.
Symbol ten jest używany w alchemii i oznacza jeden z żywiołów – ziemię. Może więc symbolizować tęsknotę za rodzinną planetą. Symbol może być logiem firmy odpowiedzialnej za kosmiczny transport. Możliwe też, że podobnie jak żuczek symbol miał osobiste znaczenie dla Maury. Inna teoria zakłada, że statek kosmiczny (Prometeusz) jest jednym z czterech statków podążających w otchłań kosmosu. Oznaczeniami pozostałych trzech byłyby symbole wody, ognia i powietrza.
Statek budzi też skojarzenia z biblijną wieżą Babel, gdyż większość pasażerów komunikuje się w różnych językach i nie potrafi się przez to dogadać. Wieża była często wyobrażana jak budowla w kształcie piramidy.
Dlaczego Daniel zabija pasażerów?
W jednej ze scen Daniel przy pomocy żuczka zwabia małą dziewczynkę, po czym (w domyśle) ją zabija. W późniejszym czasie widzimy, że może tego dokonać przy pomocy tajemniczego pudełeczka przypominającego łamigłówkę, które pozwala regulować różne aspekty symulacji i „wyłączać” pasażerów. Pytanie, do czego Danielowi było to potrzebne?
Całkiem możliwe, że symulacja ma skończoną moc obliczeniową i odłączenie pasażera, lub pasażerów pomaga dokonywać modyfikacji, które normalnie byłyby niemożliwe. W wielu grach komputerowych w ustawieniach można zmniejszyć ilość wyświetlanych na ekranie postaci, aby uzyskać większą płynność.
Innym, mniej prawdopodobnym wyjaśnieniem, jest, że Daniel zabijał kolejnych ludzi, aby doprowadzić do buntu, który był mu niezbędny do zrealizowania planu.
Oskarżenia o plagiat
Twórczyni komiksu Black Silence oskarżyła twórców serialu o plagiat. W poniższym artykule porównujemy oba dzieła.
Ile sezonów będzie miał serial 1899?
Na chwilę obecną nie wiadomo. Nie ma nawet potwierdzenia czy Netflix zamówi kolejne. Gdyby jednak do tego doszło mowa prawdopodobnie o dwóch lub trzech sezonach.
🜃
