Pierwsza odsłona gry „Prince of Persia” okazała się gigantycznym hitem. Jej kontynuacja również zdobyła uznanie, niestety trzecia część, która przeniosła akcję w pełne 3D, nie powtórzyła sukcesu poprzedniczek. Gra wypadała blado zarówno na tle wcześniejszych odsłon, jak i konkurencyjnych produkcji z gatunku action-adventure. Prawa do marki przejął Ubisoft, który postanowił przeprowadzić reboot serii. W ten sposób powstała gra Prince of Persia: Piaski Czasu.
Piaski czasu – fabuła
Podczas wyprawy do sułtana Azadu, armia bezimiennego Księcia podbija pałac Maharadży. Wśród zdobyczy wojennych znajdują się: tajemnicza substancja zwana Piaskami Czasu, Sztylet Czasu oraz wzięta w niewolę córka Maharadży – Farah. W czasie wizyty w pałacu Azada podstępny wezyr namawia Księcia do uwolnienia Piasków. W konsekwencji wszyscy, z wyjątkiem Księcia, wezyra i Farah, zostają przemienieni w potwory. Od tej chwili rozpoczyna się desperacka walka o cofnięcie skutków katastrofy.
Rozgrywka i mechaniki
Pod względem rozgrywki Sands of Time to połączenie gry akcji, platformówki 3D i przygodówki. Najważniejszym elementem jest aspekt platformowy. Niemal każda komnata zamku stanowi skomplikowaną łamigłówkę. Aby ją rozwiązać wykorzystując akrobatyczne zdolności bohatera: wspinamy się, biegamy po ścianach, skaczemy nad przepaściami, odbijamy od ścian i korzystamy z poręczy. Z czasem poziomy stają się coraz bardziej wymagające – pojawiają się ruchome platformy, czasowe mechanizmy i liczne pułapki. Na szczęście gra zachowuje balans — nie jest przesadnie łatwa, ale nigdy też nie staje się frustrująca. Ogromnym atutem jest system podpowiedzi – w punktach zapisu możemy obejrzeć wizję przyszłych wydarzeń, a kamera robiąc objazd po pomieszczeniu, sugeruje nam sposób przejścia danej komnaty. Do elementów przygodowych zaliczają się również zagadki logiczne. Choć nie są szczególnie skomplikowane, urozmaicają rozgrywkę i pozwalają odetchnąć od sekwencji akrobatycznych.
Walka
Największą bolączką gry jest system walki. Książę może atakować przeciwników mieczem i Sztyletem Czasu, a także wykonywać efektowne piruety. Niestety walka sprowadza się do monotonnego mashowania przycisków, a brak różnorodności ataków sprawia, że pojedynki szybko stają się nużące. Dodatkowo przeciwników trzeba dobić Sztyletem – w przeciwnym razie regenerują się i powracają do walki. Powoduje to irytację i niepotrzebnie wydłuża potyczki, które już same w sobie są długie, gdyż w jednym ataku trzeba pokonać nawet do 20 oponentów. Kolejnym utrudnieniem jest obecność Farah. Bohaterka towarzyszy nam w starciach, ostrzeliwując przeciwników łukiem, jednak musimy pilnować jej paska zdrowia. Innym mankamentem jest praca kamery w ciasnych pomieszczeniach, która utrudnia zarówno eksplorację, jak i starcia.
Cofanie czasu
Najbardziej unikalnym elementem gry jest możliwość cofania czasu. Jeśli źle obliczymy skok albo wpadniemy w pułapkę, możemy cofnąć akcję o kilka sekund i spróbować ponownie. Liczba powtórek jest ograniczona, a ich uzupełnianie wymaga wysysania energii z pokonanych przeciwników. System ten nieznacznie rekompensuje wspomniane wady — szczególnie problemy z utrudniającą rozgrywkę kamerą.
Grafika i oprawa
Dziś grafika może wydawać się już przestarzała, jednak w momencie premiery robiła ogromne wrażenie. Szczególnie zachwycają animacje akrobatycznych ruchów Księcia – płynne, naturalne i przyjemne dla oka. Mimo że cała akcja toczy się w obrębie jednego pałacu, jego wnętrza są zróżnicowane, pomysłowe i bogate w szczegóły.
Wersja polska i remaster
Piaski czasu dostały pełne spolszczenie z dubbingiem – niestety tylko w wersji na PC. Polska wersja wypada zaskakująco dobrze – głosy postaci są wiarygodne, a tłumaczenie nie razi sztucznością. Niewielką wadą jest brak możliwości włączenia napisów. Ich brak daje się w znaki w momentach, gdy głosy robią się niewyraźne z powodu złego miksowania dźwięku.
Warto wspomnieć, że Piaski Czasu doczekały się odświeżonego wydania w pakiecie Prince of Persia Trilogy na konsolę PlayStation 3. Remaster oferuje poprawioną grafikę w HD i płynniejsze działanie. Choć wersja ta graficzne przewyższa oryginał, trylogia niesie ze sobą szereg zmian — od ocenzurowanych cutscenek, poprzez brakującą zawartość, aż po problemy graficzne. Z tego powodu lepiej zagrać w wersję PC. Na 2026 rok zapowiedziano pełnoprawny remaster gry.
Prince of Persia: Piaski Czasu to produkcja, która na nowo zdefiniowała gatunek platformówek 3D i wprowadziła markę na salony. Pomimo wadliwego systemu walki i wielu lat na karku, gra broni się znakomitą mechaniką parkouru, unikalnym systemem cofania czasu oraz urzekającą atmosferą. Ubisoft nie tylko odświeżył serię, ale stworzył jedną z najlepszych gier platformowych w historii.