Ciekawostki z filmu Książę w Nowym Jorku

Kariera Eddiego Murphy’ego to prawdziwa sinusoida. Aktor albo gra w prześmiesznych komediach, albo w totalnych gniotach. Na szczęście dzieło Johna Landisa z 1988 należy do tej lepszej kategorii. Oto ciekawostki z filmu Książę w Nowym Jorku.

Konflikty na planie

Dla Landisa i Murphy’ego był to drugi z trzech wspólnie nakręconych filmów. Współpraca przy pierwszym układała się wzorowo, jednak przy drugim zaczęły się problemy. Na planie co chwila dochodziło do awantur, a plotka głosi, że raz nawet do rękoczynów. Obie strony potwierdzają istnienie konfliktu, jednak jak to przy konfliktach bywa, obie strony mają na ten temat odrębne zdanie.

Landis twierdzi, że Murphy’emu uderzyła do głowy sława. Miał być niegrzeczny w stosunku do ekipy filmowej i lekceważyć harmonogram zdjęć, zmuszając wszystkich do czekania. Reżyser chwalił co prawda występ Murphy’ego i twierdził, że podczas występów był 100% profesjonalistą, jednak poza kamerą aktor miał być 'najgorszą świnią’.

Murphy z kolei twierdzi, że Landis traktował go jak dziecko i nie okazywał wdzięczności za załatwienie pracy (Murphy osobiście zarekomendował reżysera).

Konflikt był zaogniony do tego stopnia, że podczas jednego z wywiadów, zapytany przez dziennikarza o ewentualną współpracę z Landisem, Murphy powiedział, że Landis ma większą szansę ponownie zatrudnić Vica Morrowa. Jeśli ktoś nie kojarzy, Vic Morrow był aktorem, który zginął w wyniku tragicznego wypadku na planie filmu Landisa. Mimo wszystko panowie pogodzili się po jakimś czasie i podjęli współpracę przy filmie Gliniarz z Beverly Hills 3.

Samuel L. Jackson i Cuba Gooding Jr.

W filmie możemy zobaczyć kilku znanych aktorów w swoich wczesnych rolach. Samuel L. Jackson wciela się w bandziora napadającego na restaurację McDowella. Był to dopiero czwarty filmowy występ Jacksona i jednocześnie najdłuższy z dotychczasowych.

Klientem zakładu fryzjerskiego jest przyszły zdobywca Oskara, Cuba Gooding Jr. Był to jego aktorski debiut. Rola ogranicza się do siedzenia na fotelu. W wywiadzie aktor zdradził, że nakręcona scena była nieco dłuższa i miała dialogi. Cuba miał zacząć tłumaczyć się fryzjerowi, że zapomniał portfela i zapłaci mu później, na co ten miał mu wyciąć maszynką płat włosów i powiedzieć, że mu je odda, jak ten wróci z pieniędzmi.

W rolę 'księcia Soul Glo’ wcielił się znany z serialu „Ostry dyżur” Eriq LaSalle.

Serial telewizyjny

Film zarobił blisko 350 milionów dolarów, co oznaczało olbrzymi sukces. Stacja CBS próbowała go skapitalizować, produkując serial komediowy. Bohaterem miał być młodszy brat Akeema, Tariq, który zastał wysłany do USA na studia. Krótko po przyjeździe Tariq traci wszystkie oszczędności i zostaje zmuszony do pracy w lokalnej restauracji.

Powstał jedynie pilot. Włodarze stacji po jego obejrzeniu, zdecydowli się nie kontynuować projektu. Nic dziwnego, gdyż serial jest to po prostu kiepski. Jedynym członkiem oryginalnej obsady, który wrócił w serialu był grany przez Paula Batesa służący Oha.

Restauracja McDowell’s

Restaurację McDowell’s udaje położona przy Queens Boulevard restaurcja sieci Wendy’s. W 2013 miejsce zostało zrównane z ziemią pod apartamentowce.

Z restauracją wiąże się inna ciekawostka. Twórcy filmu uzgodnili swój filmowy żart z dyrekcją sieci McDonalds. Najwyraźniej jednak coś zawiodło w komunikacji i właściciel lokalnego McDonalda przyszedł na plan z prawnikiem.

Ciekawostkę kryje także scena, w której pan McDowell pokazuje Akeemowi jak używać mopa. Na początku lat 70. John Amos zagrał w reklamie sieci McDonalds. W trakcie reklamy aktor mopuje podłogę restauracji.

Cameo Tobe Hoopera

Na przyjęciu u pana McDowella można zobaczyć Tobe Hopera. Jest on twórcą filmów takich jak Poltergeist, Siła witalna, Teksańska masakra piłą mechaniczną i Miasteczko Salem. John Landis miał słabość do obsadzania w niewielkich rolach kolegów po fachu. W rewanżu koledzy także zapraszali go do swoich filmów. Tobe Hooper odwdzięczył mu się rolą radiowca w filmie Samozapłon.

Po latach Hoper i Landis wspólnie zrealizowali projekt Mistrzowie Horroru, o którym możecie poczytać tutaj:

Mistrzowie horroru – recenzja serialu

Para królewska

James Earl Jones i Madge Sinclair, ponownie zagrali parę królewską w Królu Lwie. Madge podkładała głos królowej Sarabi, a Earl Jones królowi Mufasie.

Nawiązania do poprzednich filmów Eddiego Murphy’ego

Książę w Nowym Jorku w pewnym sensie jest nieoficjalną kontynuacją filmu Nieoczekiwana zmiana miejsc. Film opowiada o dwóch miliarderach, którzy w ramach zakładu postanawiają zrujnować majętnego maklera a na jego miejsce zatrudnić bezdomnego z ulicy. W końcówce filmu dwójce bohaterów udaje się dać nauczkę miliarderom i zrujnować ich poprzez giełdowe machinacje.

Bezdomni, którzy otrzymują pieniądze od księcia Akeema, są grani przez Ralpha Bellamy’ego i Dona Ameche, czyli aktorów wcielających się w miliarderów.

Innym nawiązaniem do poprzednich filmów Murphy’ego jest scena posiłku przy gigantycznym stole. Ojciec Akeema w pewnym momencie zauważa, że jego syn zapuścił wąsy. Podobny dialog pada w filmie Gliniarz z Beverly Hills.

https://www.youtube.com/watch?v=KyEQs8nQAvo&t=154

 

Pierwszy film, w którym Eddie Murphy gra wiele postaci

Książę w Nowym Jorku był pierwszym filmem, w którym Eddie Murphy grał kilka różnych postaci. Pomysł ten przyjął się na tyle dobrze, że stał się znakiem rozpoznawczym aktora. Dla Eddiego udawanie innych osób przychodziło z łatwością, gdyż swoją karierę zaczynał od stand-upów, podczas których parodiował znane osoby.

Wszystkie postacie, w które wcielił się Murphy, były czarnoskóre z wyjątkiem jednej – Saula, marudnego klienta zakładu fryzjerskiego. Postać tą wymyślił John Landis. Reżyser przeczytał artykuł o żydowskich komikach, którzy na początku XX wieku używali tzw. blackface. Reżyser zasugerował więc aby w ramach „zemsty”, czarnoskóry komik wcielił się w podstarzałego żyda. Efekt przeszedł najśmielsze oczekiwania. Gdy Murphy chodził po studiu w pełnej charakteryzacji, nikt nie mógł go poznać. Przy projektowaniu Saula, makijażysta Rick Baker wzorował się na wyglądzie swojego teścia. Dzięki temu twórcy zaoszczędzili sporo pieniędzy, gdyż zamiast uciekać się do wyrafinowanych efektów specjalnych, na ujęciach, na których widać zarówno Akeema jak i Saula, wykorzystali właśnie teścia Bakera.

Scenariusz jest plagiatem

Satyryk Art Buchwald pozwał Paramount Pictures. Twierdził, że scenariusz filmu jest plagiatem konspektu jego autorstwa, który zaproponował studiu Paramount w 1982 roku. Opowiadał on o bogatym afrykańskim despocie, który przybywa do USA z oficjalną wizytą. Studio wyraziło zainteresowanie, a z projektem związany był Eddie Murphy. Później projekt utknął w piekle deweloperskim. W 1985 studio porzuciło projekt, a w 1987 Paramount rozpoczęło prace nad Księciem, według oryginalnego pomysłu Murphy’ego. Buchwald wygrał odszkodowanie wysokości $900000.

Kunta kinte

Saul nazywa Akeema „Kunta Kinte”. Jest to imię głównego bohatera serialu Korzenie, opowiadającego o niewolnictwie. Kunta Kinte zostaje porwany z Afryki i przybywa do Ameryki jako niewolnik. Dorosłego Kunta Kinte grał John Amos, który w filmie wciela się w ojca Lisy.W serialu grała także Madge Sinclair.

https://www.youtube.com/watch?v=FThgkH1Op-E

Zamunda

Istnieje kilka teorii na temat pochodzenia nazwy fikcyjnego kraju „Zamunda”. Jedna z nich głosi, że nazwa ta po raz pierwszy została użyta przez Richarda Pryora w jednym z jego skeczów.

Twórcy scenariusza do filmu, temu zaprzeczają i twierdzą, że pochodzi ona od nazwiska komika Boba Zmudy.

Szklana Pułapka (Die Hard) – ciekawostki z filmu