Halt and Catch Fire
Tytuł serialu nawiązuje do instrukcji kodu maszynowego, powodującej zaprzestanie wykonywania rozkazów przez procesor i rozpoczęcie odczytu komórek pamięci. Dwie instrukcje procesora Motorola 6800, które doprowadzały do wejścia procesora w nieskończoną pętlę, zostały nieoficjalnie ochrzczone skrótem ’HCF’ (Halt and Catch Fire). Nazwa ta w żartobliwy sposób nawiązuje do nagrzewania się procesora podczas wykonywania dużej ilości operacji, co miałaby doprowadzić procesor do temperatury zapłonu. W późniejszych wersjach procesora instrukcje te zostały zachowane do celów testowych.
Cardiff Electric
Cardiff Electric jest luźno oparta o prawdziwą firmę Compaq. Compaq Computer Corporation była założoną w 1982 roku firmą komputerową z siedzibą w Teksasie. W 1983 Compaq wydało komputer Compaq Portable, który był klonem komputerów produkowanych przez IBM. Firmie udało się skopiować większość rozwiązań, a własny BIOS (część odpowiedzialna za rozruch) zbudowany został dzięki tzw. inżynierii wstecznej. Polega to w dużym uproszczeniu na rozebraniu danego produktu na części pierwsze i dzięki poznaniu, na jakiej zasadzie on działa stworzeniu kopii kompatybilnej z oryginałem. Firma w ten sposób stworzyła tańsze klony komputerów IBM, które były zdolne uruchamiać te same programy. Compaq nie było jedynym przedsiębiorstwem produkującym własną wersję przenośnego komputera — swojego szczęścia na rynku szukały także: Osborne, Kaypro, Otrona i Dynalogic Hyperion. Jednak żaden z tych komputerów nie przetrwał na rynku, gdyż nie były kompatybilne z IBM, co znacznie ograniczało bibliotekę oprogramowania i możliwości rozbudowy sprzętu.
Steve Jobs i Steve Woźniak
Joe i Gordon oraz ich wzajemne relacje są wzorowane na założycielach firmy Apple — Stevie Jobsie i Stevie Woźniaku. Joe jest charyzmatycznym wizjonerem z silnymi zdolnościami przywódczymi, natomiast Gordon jest utalentowanym inżynierem. Podobnie jak założyciele Apple, Joe i Gordon swój wspólny projekt rozpoczęli w garażu.
Grający Joe Macmillana, Lee Pace, swoją kreację oparł o dwie inne fikcyjne postacie: psychopatę Patricka Batemana z filmu American Psycho i Dona Drapera — głównego protagonistę serialu Mad Men.
Z kolei grający Gordona Clarka, Scoot McNairy, styl ubierania i niektóre manieryzmy pożyczył sobie od Tima Patersona — twórcy systemu 86-DOS, który później stał się podstawą MS-DOS.
Gary Kildall i CP/M
Historia Gordona i Donny jest luźno oparta na historii małżeństwa Gary’ego i Dorothy Kildall. Kildallowie w historii komputerów zapisali się z dwóch powodów: Gary był twórcą wspomnianego już BIOS-u i wraz z żoną Dorothy, opracował system operacyjny CP/M. System odniósł spory sukces i pod koniec lat 70. był jednym z wiodących systemów operacyjnych na komputerach 8-bitowych. Gary próbował swoim systemem zainteresować IBM, jednak korporacja z jakiegoś powodu odrzuciła ofertę. Kildall założył więc własne przedsiębiorstwo — Digitial Research Inc. W krótkim czasie jego produkt został jednym z najpopularniejszych systemów operacyjnych. IBM na rynek komputerów osobistych wkroczyło dosyć późno — na początku lat 80. Komputer powstał w błyskawicznym czasie, jednak firma nie dysponowała żadnym system operacyjnym. W tym celu IBM zwrócił się do Billa Gatesa, który o dziwo odmówił. Gates nie dysponował w tamtym czasie własnym systemem operacyjnym a jego raczkująca firma zajęta tworzeniem interpretera BASIC, więc zasugerował wysłannikom IBM, rozważnie CP/M jako ich przyszłego systemu operacyjnego.
Legenda głosi, że Bill Gates zadzwonił do Gary’ego, aby dać mu znać o nadchodzącej okazji życia. Był jednak mały haczyk — prawnicy IBM zmusili Billa do podpisania umowy o poufności. Nie mógł wspomnieć nikomu o odbytym spotkaniu. Bill podczas rozmowy jedynie insynuował Gary’emu przybycie ważnych ludzi, jednak Gary nie zrozumiał tego, co próbował mu przekazać między wierszami właściciel Microsoftu, więc poleciał załatwiać inne sprawy. Z wysłannikami IBM spotkała się Dorothy. Ta nie chciała jednak podpisać kontraktu o poufności i sprawa utknęła w miejscu. Nieobecność Gary’ego i nieufność Dorothy podkopała zaufanie IBM do tego stopnia, że firma postanowiła zwrócić się do kogoś innego. Od tej pory istnieją dwie wersje wydarzeń. Gary twierdził, że poleciał na wakacje z żoną i w samolocie lecącym na Florydę udało mu się wynegocjować umowę ustną z przedstawicielem IBM. IBM temu zaprzecza i twierdzi, że wysłannicy IBM, lecieli na zupełnie inne spotkanie i nikt z Garym nic nie negocjował. Tak czy inaczej, IBM ponownie spotkało się z Gatesem, który zgodził się zrobić system operacyjny dla IBM. Co prawda sam nie posiadał jeszcze swojego systemu, ale wykupił licencję na produkowany przez Seattle Computers system Q-DOS (przemianowany później na PC-DOS). Gary był upokorzony, gdyż stał się źródłem anegdot o facecie, który utracił kontrakt życia, gdyż beztrosko poleciał sobie na wakacje. Gdy ukazał się konkurencyjny dla CP/M system PC-DOS, Gary dopatrzył się w nim fragmentów kodu, które mogły świadczyć o naruszeniu praw autorskich. W odpowiedzi na prawnicze groźby IBM zaproponowało więc ugodowo, że wraz ze swoimi komputerami będzie oferowało zarówno DOS, jak i CP/M a klienci sami wybiorą. Gary się zgodził i był to jego kolejny błąd. CP/M kosztowało $240 a produkt Microsoft zaledwie $40. Dzięki niskiej cenie PC-DOS stał się światowym standardem. Od tej pory przy większości spotkań biznesowych Gary był pytany o tę sprawę. W serialu podobny los spotka Joe MacMillan, który po przybyciu na spotkanie biznesów orientuje się, że został zaproszony tylko po to, aby wysłuchać żartów na temat swoich przeszłych porażek. Gary wpadł w alkoholizm. W 1994 roku został zabity podczas bójki w barze.
Inicjały Gordona i Donny Clarks oraz ich historia luźno nawiązuje do losów Gary’ego i Dorothy. Gordon i Donna także stali się pośmiewiskiem, gdy dzieło ich życia, czyli zaawansowany komputer Symphonic, nie chciał się uruchomić na publicznej prezentacji podczas targów COMDEX.
Scoot McNairy i Kerry Bishe grali także małżeństwo w innym filmie — oskarowym Argo.
Podczas pracy Gordon uziemia się przy pomocy obrączki. Scena nader symboliczna, jednak z punktu widzenia elektroniki jak najbardziej poprawna. Sceny nie było w scenariuszu i została wymyślona przez aktora podczas zdjęć.
Mutiny
Sezon 2 pokazuje narodziny gier online. Mutiny prowadzone przez Cameron i Donnę to społeczność gier online, która najpierw eksperymentuje z grami tekstowymi, a później z komunikatorami, aby wkrótce wkroczyć do świata e-handlu. Mutiny jest bardzo luźno wzorowane na Compuserve, będącą pierwszą firmą w stanach oferującą e-usługi. Najbardziej popularną grą Mutiny jest „Parallax”, gra przygodowa w realiach fantasy, podobna do „Colossal Cave Adventure” – pierwszej w historii przygodówki tekstowej, wydanej w 1976 roku. Widzimy też grę, która bardzo przypomina „Maze War”, czyli grę komputerową z 1974 roku, która jest uważana za pierwszą mulitplayerową grę z gatunku FPS, wykorzystującą sieć do wspólnych rozgrywek.
W drugim sezonie postać Cameron luźno nawiązuje do Roberty Williams — założycielki legendarnej Sierry.
Sierra – historia i upadek marki, część pierwsza (1979-1989)
Habitat i America Online
Inną ważną grą, nad którą pracuje Mutiny, jest Community. Tytuł ten przypomina do złudzenia prawdziwą grę online pod tytułem Habitat. Jest to wyprodukowana przez LucasArts gra MMORPG, w której gracze mogli się spotykać, rozmawiać, tworzyć nowe obiekty i lokalizacje. Każdy gracz miał wpływ na środowisko gry, więc wyprodukowane przez nas przedmioty mogły być przez innych graczy wykorzystane, skradzione lub nawet zniszczone. Styl graficzny użyty w produkcji naśladował inną grę wyprodukowaną przez Lucasarts — Maniac Mansion. Serwery gry obsługiwała firma Quantum Link. Firma ta pod koniec lat 80. zmieniła nazwę na America Online (AOL) i stała się internetową potęgą pierwszej połowy lat 90. W 2017 grupka zapaleńców ożywiła dawno zapomnianą grę pod nazwą NeoHabitat.
W sezonie trzecim Joe zostaje upodobniony do Jobsa jeszcze bardziej. Podobnie jak słynny założyciel Apple, Joe nosi brodę, charakterystyczne okulary dżinsy i czarne swetry. Jego twarz pojawia się też na okładach pism. Podobnie jak w przypadku Jobsa, Joe w pewnym zostaje usunięty ze stanowiska, ze względu na rozdmuchane projety kosztujące dużo pieniędzy. Jednak jego postać nosi też pewne cechy Johna McAfee, twórcy pierwszego komercyjnego oprogramowania antywirusowego.
Pomagier Macmillana – Ryan Ray, przypomina postać Aarona Swartza. Aaron był genialnym programistą, który bardzo zaangażował się w ruch otwartego oprogramowania i podobnie jak Ryan dokonał włamania komputerowego, które w konsekwencji doprowadziło do jego samobójstwa.
Comet i Rover
W czwartym sezonie akcja toczy wokół wyścigu wyszukiwarek internetowych. Jeden zespół tworzy uzupełniany ręcznie katalog stron o nazwie Comet, a drugi tworzy opartą o algorytm wyszukiwarkę o nazwie Rover. Najłatwiej porównać je do Yahoo i Google, jednak trzeba pamiętać, że Yahoo działało i święciło sukcesy wiele lat wcześniej. Powstałe w 1994 Yahoo, było katalogiem ciekawych stron. Do każdej strony wprowadzonej do Yahoo, dodawany był ręcznie jej opis. Strony o charakterze komercyjnym dodawane były za opłatą. Yahoo musiało konkurować z wyszukiwarkami opartymi o algorytm, z których najważniejsze były Webcrawler i Altavista oraz z katalogami tworzonymi ręcznie, takimi jak Infoseek czy Lycos. W 1995 gigant AOL (America Online) wykupił Webcrawlera, a królująca na rynku wyszukiwarka Netscape zaczęła wykorzystywać Infoseek jako domyśną wyszukiwarkę. W następnym roku ukazały się kolejne dwie duże wyszukiwarki: Ask i MSN Search oraz malutki niepozorny projekt nazwany Backrub. W 1998 roku Backrub zmienił nazwę na Google a reszta to historia.
Obie zaprezentowane w serialu wyszukiwarki powstały na potrzeby serialu i można je znaleźć pod poniższymi linkami:
A skoro już mowa o stronach powstałych na potrzeby serialu, można też obejrzeć stronę autorstwa Cameron Howe:
1984
W finale sezonów 1 i 3 bohaterowie odwiedzają prawdziwe targi Comdex, na których jest prezentowany m.in. komputer Apple ze swoją słynną reklamą inspirowaną powieścią Rok 1984.
W trzecim sezonie para bohaterów namiętnie gra w konsole Nintendo (znaną u nas głównie jako Pegazus), przechodząc gry takie jak „Super Mario Bros” czy „Duck Hunt„.
