Vince Gilligan udowodnił, że sukces Breaking Bad nie był dziełem przypadku. Będący zarówno sequelem jak i prequelem serial Zadzwoń do Saula okazał się niesamowitym sukcesem zarówno pod względem oglądalności, jak i przychylności krytyków. Niektórzy uważają nawet, że prequel jest lepszy od swojego sławnego poprzednika. Przed wami ciekawostki z serialu Better Call Saul.
Żart
Pomysł na serial zrodził się z żartu. Od czasu wprowadzenia Saula do Breaking Bad, scenarzyści żartowali sobie, że powinien o nim powstać spin-off. Wszyscy uważali, że Saul ma najlepsze dialogi i sceny. Po zakończeniu Breaking Bad, żart zmienił się w poważną propozycję.
Pierwsza wersja serialu nie miała być dramatem, tylko sitcomem z akcją dziejącą się w gabinecie Saula i na sali sądowej. Do adwokata przychodzić mieli różnego rodzaju kryminaliści z humorystycznymi problemami, które Saul miał w kreatywny sposób rozwiązywać.
Twórca Breaking Bad twierdzi, że na chwilę obecną nie planuje kolejnych spin-offów, jednak gdyby takowy miał powstać, byłby poświęcony postaci Kim Wexler.
Tytuł serialu pochodzi z hasła używanego w reklamach Saula Goodmana.
Scenariusz
Jednym z najbardziej chwalonych elementów Better Call Saul jest niezwykle dopracowany scenariusz. Twórcom należą się wielkie brawa, gdyż serial nie był zaplanowany od początku do końca, tylko rozwijany w trakcie tworzenia kolejnych sezonów. Tak naprawdę scenarzyści dostali tylko wstępny zarys fabuły dotyczący głównej postaci i jej drogi prowadzącej do serialu Breaking Bad. Reszta postaci mogła być wykorzystana w dowolny sposób. Przykładem jest postać Chucka, który według oryginalnych zamierzeń miał być mentorem Jimmy’ego. Głównym antagonistą miał być Howard. Dopiero po nakręceniu kilku odcinków scenarzyści uznali, że zrobienie z Chucka przeciwnika będzie zaskakujące i wprowadzi dramatyczny konflikt.
Niektóre wydarzenia i postacie zainspirowane zostały liniami dialogowymi z Breaking Bad. Lalo i Nacho (Ingacio Varga), pochodzą z dialogu trzymanego na muszce Saula. (To nie byłem ja, to Ignacio (…) Przysłał was Lalo?)
Czarno-białe fragmenty serialu dzieją się już po zakończeniu serialu Breaking Bad. Saul, pod przybranym imieniem Gene pracuje w kawiarni. Los głównego bohatera został zasugerowany w jednym z odcinków Breaking Bad. Podczas rozmowy z Walterem, w piwnicy u pana od odkurzaczy, Saul powiedział: Przy odrobinie szczęścia za kilka miesięcy będę przewracał bułki w Cinnabon w Omaha.
Ukryty przekaz
Wszystkie tytuły pierwszej serii kończyły się na literę „O”. Odcinek pierwszy to „Uno”, drugi „Mijo”, trzeci „Nacho” itd. Niestety plan został zepsuty przez odcinek piąty zatytułowany „Jello”. Ze względu na istniejącą markę deserów o takiej nawie, twórcy zostali zmuszeni do zmiany tytułu na „Alpine Shepherd Boy”. Co ciekawe twórcy nigdy nie zdradzili znaczenia litery „O”
W późniejszych sezonach też wykorzystywano tę technikę. Pierwsze litery trzeciego sezonu układały się w słowa FRINGS BACK, co zapowiadało powrót postaci Gusa Fringa.
@BetterTalkSaul on vacation this week, and have nothing but time lol pic.twitter.com/KvHF8WY4JV
— Shaquita (@sirenaalc) March 28, 2016
Kolorystyka
Jednym z ważniejszych aspektów produkcyjnych Breaking Bad była kolorystyka. Odpowiednie kolory wykorzystywane były przez twórców do oznaczania niebezpieczeństwa, narkotyków itp. W Better Call Saul wykorzystano podobną technikę, z tym że kolorystyka nieznacznie się różni. Vince Gilligan twierdzi, że tym razem opierał się na teorii ognia i lodu. W praktyce oznaczało to, że przestępcy często nosili krzykliwe jaskrawe kolory, a ludzie niewinni chłodne i stonowane. Przykładem wykorzystania kolorystyki jest biuro Wexler-McGill. Pomieszczenie Kim pomalowane było na niebiesko a Jimmy’ego na czerwono, co miało symbolizować sposób, w jaki adwokaci będą załatwiać sprawy swoich petentów – Kim zgodnie z przepisami, a Jimmy, omijając je szerokim łukiem.
A skoro mowa o kolorystyce biura to nie sposób nie zwrócić uwagę na ścianę w głównym pomieszczeniu. Dwukolorowa ściana przedzielona jest paskiem, który przypomina wykres przestępczej kariery Jimmy’ ego – od szczytu, poprzez liczne wzloty aż po całkowity upadek.
Innym kreatywnym wykorzystaniem kolorystyki jest przyszłość Saula jako Gene Takavica. Jego życie jest pozbawione kolorów, jednak gdy Jimmy ogląda jednak swoje dawne reklamy, wyświetlane są one w kolorach, co ma symbolizować nostalgię za „lepszymi” czasami.
Sposób mówienia i manieryzmy Saula Bob Odenkirk wzorował na hollywoodzkim agencie Ari Emanuelu. Ari był pierwszym agentem Odenkirka i jedną z najbardziej wpływowych osób w Hollywood. Co ciekawe, Odenkirk wykorzystał tę samą postać, grając postać Steviego Granta w serialu The Larry Sanders Show.
https://www.youtube.com/watch?v=kWq99SiHpss
Breaking Bad i Better Call Saul nie są jedynymi serialami, w których pojawia się postać wzorowana na hollywoodzkim superagencie. Emanuel zainspirował także postać Ariego Golda z serialu Entourage (Ekipa).
Lalo Salamanca
Kreując postać Lalo, Tony Dalton wzorował się na Samuelu L. Jacksonie z Pulp Fiction. Swoje gniewne oblicze z kolei wzorował na kreacjach Jacka Nicholsona. Pierwotnie Lalo nie miał być beztroskim i czarującym gangsterem, tylko budzącym grozę postrachem świata przestępczego. Postać miała pojawić się już w sezonie drugim, jednak twórcy nie potrafili dopisać jej satysfakcjonującej motywacji.
Nagrody
Jeśli chodzi o nagrody, Better Call Saul jest prawdopodobnie najbardziej niedocenionym serialem w historii. Na chwilę obecną serial został nominowany 185 razy do różnego rodzaju nagród (Emmy, Złote Golby, Nagrody Gildii Aktorów), jednak otrzymał zaledwie 31 – w większości mniej znaczących. Lista może się jeszcze zmienić, w wyniku nagród (pocieszenia) otrzymanych za sezon szósty.
Oglądając sceny takie jak poniższa, naprawdę ciężko zrozumieć, dlaczego skończyło się tylko na nominacjach.
Sezon 6
Sezon szósty powstawał przez dwa lata. Przyczyny były dwie. Produkcja wyhamowała ze względu na epidemię Covid 19. Gdy ekipa wróciła na plan, Bob Odenkirk dostał ataku serca. Na szczęście szybka pomoc kolegów z planu i sanitariuszy ocaliła mu życie. Aktor twierdzi, że stosunkowo szybkie dojście do siebie zawdzięcza treningom do filmu Nobody.
Podmiana aktora
W sezonie czwartym Gene trafił do szpitala. Po wyjściu z niego wracał do domu taksówką. Ku jego zaskoczeniu, kierowca rozpoznał go jako niesławnego Saula. W sezonie piątym kierowca o imieniu Jeff, przyszedł do pracy Gene’a. Wątek został zakończony dopiero w sezonie szóstym. W taksówkarza wcielił się Don Harvey. Niestety ze względu na inne obowiązki zawodowe aktor nie był w stanie wrócić. Z tego powodu w sezonie szóstym konieczny był kolejny casting. Wygrał go Pat Healy. Co ciekawe aktorzy nie tylko wyglądają inaczej, ale nawet i grają w zupełnie inny sposób.
